Otok Korčula
Ovo je priča o magičnom otoku, na kojem vaši snovi postaju java a zamisao raja na zemlji dobija drugu dimenziju.
Ovo je priča o otoku tamnih četinarskih šuma, kristalnog plavo-zelenog mora, čudesnih mirisa začinskog bilja i izobilja nezaboravnih ukusa.
Ovo je pričao o otoku tišine, protkane jedino uspavljujućim glasovima cvrčaka.
Ovo je priča o otoku koje ni jedno vaše čulo neće ostaviti ravnodušnim.
Ovo je priča o otoku Korčula.
Do ovog hrvatskog ostrva, šestog po veličini na Jadranskom moru, može se stići na više načina. Korčula je pre svega povezana trajektom sa poluotokm Pelješcem do čijeg mesta Orebić je svakodnevno u intervalima od po pola sata organizovan prevoz. Do Orebića možete doći preko Zagreba, Dubrovnika ili Sarajeva, kao i Ploča i Drvenika, prolazeći kroz živopisan pelješki predeo i čuveni gradić Ston na istoimenoj prevlaci, za čiji bedem u obliku dvostruke fortifikacije kažu da je najstariji održavani zid, nakon onog kineskog. Iz pravca Dubrovnika i Splita se takođe stiže brodovima "Jadrolinije", a iz Dubrovnika i katamaranom preko Hvara. Nakon već prvog susreta sa Korčulom, shvatate da vam je svako predviđeno vreme da saznate sve o ovom srednjodalmatinskom otoku, nedovoljno. Izuzetno blaga klima, čisto more, gusta borova šuma, staro gradsko jezgro opasano bedemima, samo su deo blaga koji čuva ovo otok.
Grad Korčula smešten je na severoistočnom kraju ostrva, podignut uz njegovu razuđenu obalu. Sastoji se od starog grada na malom ovalnom poluotoku, baroknog predgrađa pod zidinima i novih delova rasprostrtih istočno i zapadno od starog jezgra.
Stari grad Korčula
Odmah iza južnih gradskih vrata u kuli Veliki Revelin uz južne odbrambene zidove, smešten je mali trg, na kome su Većnica, Knežev dvor i crkva Svetog Mihovila, a koji je glavnom ulicom spojen sa centralnim trgom Svetog Marka, središtem društvenog i verskog života ovog srednjovekovnog grada. Na njemu se danas nalaze Katedrala, Opatska riznica, Gradski muzej, Palata Arneri, Crkva naše Gospojine, i stub za zastavu iz 16. veka, za koga se veruje da je bio ''stub srama''. Duž glavne ulice, koja se pruža od juga ka severu, nalaze se brojni, uglavnom trgovačko-ugostiteljski objekti: prodavnice suvenira, konobe, zlatare, galerije... S obzirom na to da je osnova starog gradskog jezgra ''na riblju kost'', sve ostale bočne ulice se sa obeju strana (zapada i istoka) spajaju sa glavnom osovinskom i to od obale, prema vrhu brežuljka na kojem je Trg Svetog Marka. Takođe, sve one su popločane i osim jedne, sve su stepenaste, a većina nosi imena po uglednim porodicama koje su u njima živele. I danas gotovo svako pročelje kuće u starom jezgru krase grbovi korčulanskog plemstva, biskupa i gradskih kneževa. Najlepši primeri te stambene arhitekture su nastajali tokom 15. i 16. veka u karakterističnom gotičko-renesansnom stilu. Korčulu su gradili domaći majstori i to od izuzetnog kamena vapnenca kojim obiluje čitav arhipelag okolnih manjih ostrva. Koristili su ga još Rimljani za podizanje Dioklecijanove palate u Splitu, a kasnije su po njega dolazili i Dubrovčani, dok su nadaleko poznati korčulanski klesari snabdevali njime gradove na hrvatskoj, crnogorskoj i italijanskoj obali Jadrana. Danas se u Korčuli obradom kamena, uglavnom bave pojedinci i to više mašinski, nego ručno, dok je većina kamenoloma napuštena. Jedan zanat polako postaje prošlost grada, majstor-klesar gotovo retka pojava, a stari čekići i dleta se osim u po kojem korčulanskom domu, mogu naći i u Gradskom muzeju.
Za Korčulu kažu da je izlog evropske kulture, na kojem su i danas vidljivi tragovi Ilira, Grka, Rimljana.....Vladali su njome i mletački duždevi i zahumski kneževi, pa hrvatsko-ugarski kraljevi, Francuzi, Rusi, Englezi... Korčulani često kažu , da ponekad zaborave u kakvom gradu žive, sve dok ih na to ne podsete mnogobrojni turisti koji oduševljeni onim što vide, iznova iz godine u godinu posećuju ovo otok.Tradicionalna letnja desavanja pocinju obeležavanje “pola Nove godine” 30.Juna, kada ulicama starog grada prosetaju mestani I njihovi gosti I to pod maskama. Ipak najveci praznika je Dan grada koji se proslavlja 30.Jula a u stvari je dan Svetog Todora suzaštitnika Korčule, čiji je kult znatno naglašeniji i pored toga što je zaštitnik grada i patron katedrale sveti Marko. Od 18. veka, kada su mošti svetog Todora dopremljene iz Rima, a koje se danas nalaze u srebrnom sarkofagu ispod ciborija u čuvenoj katedrali, svakog 29. jula one se pronose duž čitavog grada u velikoj procesiji.
Stanovnici Korčule su ponosni i na činjenicu da se njihov Statut, koji potiče iz 13. veka, smatra jednim od najstarijih pravnih slovenskih dokumenata. Dva njegova rukopisna primerka na pergamentu i danas se čuvaju; onaj iz 14. veka u Veneciji, a drugi iz 15. u zbirci porodice Kapor u Korčuli.